|
درباره وبلاگ  عمری چكش برداشتم و بر سر میخی كه روی سنگ بود كوبیدم. اكنون می فهمم كه هم چكش خودم بودم، هم میخ و هم سنگ. فرانتس كافكا موضوعات
آخرین مطالب پيوندها
نويسندگان
گنجینه ی ادب پارسی پرستار شب از شب های پاییزی است از آن همدرد و با من مهربان شب های شک آور ملول و سخته دل گریان و طولانی شبی که در گمانم من که آیا بر شبم گرید چنین همدرد و یا بر بامدادم گرید، از من نیز پنهانی من این می گویم و دنباله دارد شب خموش و مهربان با من به کردار پرستاری سیه پوش پیشاپیش، دل برکنده از بیمار نشسته در کنارم، اشک بارد شب من این ها گویم و دنباله دارد شب نظرات شما عزیزان: پنج شنبه 10 فروردين 1391برچسب:, :: 18:20 :: نويسنده : بهمن خسروجردی
  |
|||||||||||||||||
تبادل لینک هوشمند 
<-PollName->
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
